شنیده ایم که قرار است بزرگترین بستنی دنیال توسط شرکت چوپان در روز 12 فروردین در ایستگاه یک توچال تهران ساخته شود.

به گزارش پایگاه خبری، تحلیلی باز انتخابات، باز شنیده شده که برای اینکه این رکورد در کتاب گینس نیز ثبت شود قرار است این بستنی 5 هزار و 200 کیلوگرم وزن داشته باشد برای اینکه این رکورد در کتاب گینس نیز ثبت شود قرار است که این بستنی یک هزار و 200 کیلوگرم سنگین تر از بزرگترین بستنی دنیا که در سال 2005 با وزن 4 هزار کیلوگرم در اروپا ساخته شد باشد.

بنابراین گزارش همچنین مدیرعامل این شرکت با افتخار تمام گفته است که برای ساخت این بستنی 10/000/000/000 ریال یعنی یک میلیارد تومان هزینه خواهد شد.

قرار است بزرگترین بستنی دنیا در روز 12 فروردین 92 در مجموعه فرهنگی توچال بین ساعت 11 تا 13 با حضور نماینده گینس رونمایی شده و تا ساعت 8 شب به صورت رایگان بین مردم توزیع شود.

حال از مطرح نمودن  این خبر، تبلیغ برای این رویداد نبود، بلکه آیا در سالی که مقام معظم رهبری امسال را به نام حماسه اقتصادی و حماسه سیاسی نام گذاری نموده اند با این گونه اقدامات می خواهیم به این شعار مفهوم بدهیم.

آیا با توجه به تحریم ها و مشکلات اقتصادی که برای مردم کشور وجود دارند و بسیاری از خانواده ها در کشور توان خرید حتی یک شیشه شیر برای فرزندان خود را ندارد هزینه کردن یک میلیارد تومانی برای ثبت رکود در کتاب گینس مشکلات مردم ما را حل خواهد کرد.

آیا برگزار کنندگان و سازندگان این بستنی قدری فکر کرده اند که با این یک میلیارد تومان می توان چند زندانی را که به دلیل مشکلات مالی در زندان به سر می برند را آزاد کرد ، چند بیمار که به دلیل نداشتن هزینه درمان در شرایط بدی به سر می برند سلامتی را به آنان باز گرداند و یا اینکه چند جوان را به خانه بخت فرستاد و یا اینکه سرپناهی برای خانواده های آبرومند تهیه کرد که به دلیل مشلکات که دارند در شرایط بدی زندگی می کنند و یا برای جوانان بی کار اشتغال ایجاد کرد و برای زنانی که سرپرست خانواری ندارد کمک بلاعوضی را تهیه کرد.

از برگزار کنندگان این مراسم می پرسیم که شما می دانید با این یک میلیارد مشکلات چندین خانواده را می توان حل کرد؟

و آیا کسانی که در این شرکت کار می کنند در رفاه کامل به سر می برند و کارگران و کارمندان این شرکت مشکلات اقتصادی ندارند؟

آیا با این مشکلاتی که مردم و همچنین تحریم ها بر سر کشور آورده است وقت حیف و میل کردن سرمایه هایی است که می تواند مشکلات مالی عده ی کثیری از مردم کشور را حل کند.

با سابقه ای که از برگزاری اینچنین مراسم هایی که در کشور دیده شده جز بی نظمی و بی احترامی برای مردمی که می خواهند در اینگونه مراسم ها حضور داشته باشند چیز دیگری به ارمغان نخواهد آورد.

سخن  آخر آیا حماسه اقتصادی می تواند با برگزاری چنین رویدادهایی و یا برگزاری همایش هایی حتی با نام همایش برگزاری بررسی حماسه اقتصادی که که اصلا تاثیری در روند و بهبود اقتصادی کشور نخواهد داشت به واقعیت نزدیک شود و لبیکی به پیام و خواست مقام معظم رهبری باشد.

بهتر است که مسئولین زیربط جلوی برگزاری اینچنین رویدادهایی که در سالی که انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر و روستا  برگزار خواهد شد که خود هزینه ای برای کشور دارد را بگیرند و به فکر چاره ای برای حل مشکلات اقتصادی مردم باشند و با حیف میل بیت المال دست به تمسخر مردم نزنند.